İbadiyye’ nin Tarihi

Umman‘ da İslam, hz. Muhammed zamanında herhangi bir zorlama olmadan, barışcıl bir şekilde kabul edildi. Hz. Muhammed 629 yılında Sohar‘ da yaşayan, Julanda‘ nın çocukları olan Umman‘ ın iki kralına, Abd ve Jaifar‘ e, kendisinin takipçileri olmasını teşvik eden bir mektup göndermiş. Bu hususu görüşmek amacıyla karşılıklı heyetler gönderilmiş ve sonucunda Abd ve Jaifar özgür iradeleriyle müslüman olmuşlar.

Umman‘ ın iki kralı Arap kabilelerini birleştirdi ve Acemleri kovdu. Bölgedeki politik güç 3. Halife Hz. Osman bin Affan, Umman‘ ı Basra topraklarına katana kadar Al Julanda hanedanının elinde kaldı. Müslümanların valilerini atamak halifelerin, ilk Hz. Ebu Bekir sonra Hz. Ömer bin Attab, göreviydi.

İki halife arasındaki, Hz. Ali ve Hz.Muaviye, kanlı çatışma, Sunni ve Şii olmak üzere iki ayrı mezhep çıkmasına sebep oldu. Kedisini Umman‘ a adamış olan Abd bin Al Julanda bu iki mezhebi de kabul etmedi ve öncelikle Umman‘ ın Emevi kurallarına karşı tam bağımsızlığını korudu. Sonunda, teslim olmaları için yapılan askeri saldırlardan dolayı  Al Julanda Hanedanı  Afrika‘ ya yerleşmek zorunda kaldı.

Sonuç olarak Umman‘ da Emevi hakimiyetine karşı merkezi, politik bir karşı duruş oluştu ve bu zamanla İbadiyye düşünce tarzını oluşturdu.